Afgelopen weekend ben ik uitgenodigd om een stuk te schrijven over een nieuw festival in Den Bosch: Food & Design Festival. Twee dagen lang kwamen in de Mengfabriek en Werkwarenhuis op de Tramkade, food, kunst, eetcultuur, eetgedrag en industrie samen. Wat mij te wachten stond? Ik zou een High Gin gaan doen en aanschuiven bij Chefs table. Omdat ik het festival nog niet kende, ging ik er totaal open in en wist ik nog niet zo goed wat me te wachten stond. Ik vind dat vaak juist wel leuk, omdat ik er dan echt nul oordeel aan kan vellen.

Omdat ik het gezelliger vind om met iemand naar zulke festivals te gaan, had ik Job van Hellobier meegenomen. Samen liepen we naar de tramkade, waar al van alles te doen en te zien was. Het was er niet heel druk en we moesten even zoeken waar we precies moesten zijn. Het bleek een hele interessante avond te worden. De foto’s waar ik zelf op sta, zijn trouwens gemaakt door Joell Eskens. Hij was de fotograaf van deze avond.

Mengfabriek

De locatie waar ik een stukje over zou schrijven is de Mengfabriek. Op deze onaffe plek ontmoeten zelfstandige ondernemers elkaar, om elkaar te inspireren en te experimenteren. Er is letterlijk en figuurlijk ruimte om uit te groeien tot een circulair netwerk waarbij talenten ontwikkeld worden op het gebied van ondernemen, kunst, cultuur en onderwijs. Oftewel, een perfecte locatie voor nieuwe horecazaken, toffe evenementen en designwerkplaatsen.

Als eerste ontmoetten we Kim Marijnen. Naast dat zij ervoor zorgde dat het festival op locatie Mengfabriek op rolletjes verliep en gastvrouw bij DOKX was, vertelde zij ons een beetje wat wij konden verwachten en wat er op deze locatie allemaal te doen was. Zo konden kinderen experimenteren met eten door ermee te knutselen, kon je een workshop foodfotografie volgen, hingen er diverse kunstwerken en kon je wat testjes doen op het gebied van eetgedrag en eetcultuur. Daarnaast kon je “aanschuiven bij mama”. Allerlei vrouwen uit diverse culturen maakten de lekkerste maaltijden, die je kon proeven.

High Gin

Maar er was nog meer te doen. Zo zouden wij een High Gin gaan doen. Heel grappig, Ik dacht dat we een proeverij zouden krijgen met gin en wat hapjes, maar het was iets totaal anders. We werden bij Koudijs café naar de 4e verdieping begeleid. Daar wachtte ons een verduisterde ruimte die verlicht was met kaarsen in Hendrick’s Gin-flessen. Die flessen leidden ons naar een vrouw achter een tafel die ons op stond te wachten. Daar kregen we een heerlijke GT met Hendricks Gin, Double Dutch tonic, granaatappel, basilicum en (om het lekker dramatisch en en bijzonder te maken) stikstof. In de hele setting, zag dit er super mooi uit. Maar wat maakte het geheel nou zo “high”? Het uitzicht. Toen we allemaal een drankje hadden gekregen, gingen de deuren open en konden we over een groot deel van Den Bosch uitkijken. Het was dus létterlijk een High Gin. Onder het mom van “liever gin tonic, dan gin uitzicht” hebben we kort genoten van het uitzicht op de fijne vestingstad en kennis gemaakt met een aantal mensen waarmee wij later zouden gaan eten.

Onder het mom van “liever gin tonic, dan gin uitzicht” hebben we kort genoten van het uitzicht op de fijne vestingstad en kennis gemaakt met een aantal mensen waarmee wij later zouden gaan eten.

Chefs table werkplaats DOKX

Toen de Gin Tonics op waren, werden we terug naar beneden gebracht en liepen we naar werkplaats DOKX, waar we een diner zouden krijgen. Het was weer een heel bijzondere setting. In de werkplaats stond een bio-expoxy-nowaste-design tafel klaar die daar ontworpen was door Maarten Kierkels. Het was een wereldprimeur. De eerste “gedekte” tafel, zonder gedekt te zijn. Hoe dan? In de tafel zelf waren al servies en bestek verwerkt, waarna er een ander materiaal over werd aangebracht. Er zat dus eigenlijk een gedekte tafel ín een tafel. En daarna werd hij dan nog echt gedekt. Het lijkt dan in eerste instantie op een weerspiegeling, maar later blijkt het “echt” te zijn. Beter dan dit kan ik het niet uitleggen, maar de afbeeldingen spreken voor zich.

Het diner bestond uit een 4 gangen diner met bijpassend wijnarrangement. Het gezelschap was ook heel divers. Het leuke aan een diverse groep is, dat er hele interessante en inspirerende gesprekken ontstaan. Dat gaf een extra dimensie aan deze avond. Super leuk.

Het diner

Vooraf kregen we een crostini met tomaat en parmaham, met een grüner Veltliner. Een lekker en eenvoudig voorgerecht. Het gesprek werd gelijk op gang gebracht, doordat er even verwarring was over de ham. We zaten met allemaal, voor ons onbekende mensen, aan tafel. Dus het was fijn, dat er al snel een gesprek ontstond.

Bij de twee gang, kregen we wat meer spektakel. Er werden schelpdieren klaargemaakt in een pan, met wijn en een gigantische brander. Jeff was deze avond onze gastheer en chef. We kregen een bord met pasta en schelpdieren. Het zag er super mooi uit, maar er lagen ook veel stukjes schelp door de pasta. Niemand wist eigenlijk, wat precies de bedoeling was. Later vertelde Jeff, dat het eten ook allemaal een behoorlijk experiment was en dat hij eigenlijk ook geen kok is. De smaak van de schelpdieren was overigens heel lekker. We kregen hier trouwens een Spaanse Sauvignon bij. Ik ben normaal helemaal niet zo van de Sauvignon blanc, maar deze wijn, de Ribera del Segura, vond ik wel lekker.

De volgende ronde was ook bijzonder. Jeff had een soort oven gemaakt in een kist met het zand van de Sieb (ja, echt) waarin een kalfsrollade 10 uur heeft gegaard. Wel leuk, want de wijk waarin Mengfabriek staat, heet ’t Zand. Jeff vertelde dat het vlees dus 10 uur had gegaard, en dat hij vooral zelf ook wel heel benieuwd was, of het gelukt zou zijn. Nou, wij vonden het heerlijk vlees. Het was mooi gegaard en lekker op smaak. Inmiddels was het al donker, waardoor de werkplaats ook heel mooi verlicht werd.

De laatste gang, het nagerecht, was een fruitplank met rode vruchten en gesmolten chocolade, overgoten met stikstof. Ik was net te laat voor de foto, maar het smaakte wel goed. Maar mijn favoriet was uiteraard het kaasplankje. Heerlijk brood, 5 soorten kaas (gorgonzola, een abdijkaas, reypenaer vsop, camembert en epoisses) en een heerlijk, stroperige sherry.

Inmiddels had iedereen ook een glaasje op en was de groep echt heerlijk aan het luisteren en vertellen. Ik ben zelf nog niet zo bekend met dit terrein, maar er zijn super toffe projecten bezig, waaronder een expo hotel. Een samenwerking met diverse ontwerpers, waarbij er objecten worden gemaakt waarin men kan slapen. Deze slaap-pods worden o.a. ontworpen door Ted Noten, Winnie Maas en Frank Havermans. Maar zo wordt er ook echt gekeken naar onze generatie. Er is in Den Bosch best veel discussie over evenementen en op de Tramkade is er veel mogelijk. En dat zie je ook. Steeds meer evenementen vinden plaats op de locaties van Tramkade.

Tot slot kregen we nog een kopje koffie van espressobar DaSilva, ook gevestigd in Mengfabriek. Leuk weetje: de bonen worden in het gebouw zelf gebrand. Het was overigens een heerlijke koffie.

Wij hebben echt een hele interessante avond gehad, met bijzondere mensen, een bijzondere beleving op het gebied van food en Tramkade, een onwijs toffe locatie. Dit weekend is er ook een hoop te doen vanwege de Bossche waterweek en het maritiem, dus ga vooral even kijken wat er te doen is. Daarbij is het ook gewoon een heerlijke plek om mensen te ontmoeten en koffie of gin tonic te drinken.

Waar kun je de Tramkade vinden?