Ik wilde echt al een hele tijd bij Pastis gaan eten, maar het kwam er eigenlijk steeds niet van. Nou wilde oma de familie trakteren op een diner, om de zomervakantie af te sluiten. Meestal eten we in de stad, maar dit leek me een uitstekende kans, om eens een kijkje te nemen in Rosmalen. Een keertje wat dichterbij voor papa en mama en ook weer eens iets anders. De menukaart zag er veelbelovend uit. Omdat we met een grotere groep waren, zouden we eigenlijk een beperkte kaart krijgen, maar in overleg met het het restaurant konden wij toch terecht voor het volledige menu. Heel fijn!

Brasserie Pastis

Wat meteen opvalt als je arriveert, is de grootte van het terras. Ik ben er al wel vaker geweest toen het nog La Prairie was, voor familiefeesten, maar nog nooit voor het diner. Buiten zijn er veel zitplaatsen en deze avond was er ook een vrouwelijke deejay die voor de muziek zorgde. Wij hadden binnen aan tafel.

Eenmaal binnen kom je in een mooi interieur met veel Franse accenten. Gouden en zwarte accenten vullen het interieur en de stoelen en banken zijn bedekt met verschillende kleuren velvet. Lekker zacht. Wel grappig om te merken dat je, ondanks dat het een totaal andere zaak is, toch wel dingen terug ziet in de sfeer van het restaurant en in de menukaart van Tante Pietje (niet geheel toevallig, als je weet dat Kees Lankhaar eigenaar is van beide zaken).

Op de kaart zie je veel klassieke, Franse gerechten. Veel van deze gerechten hebben echter wel een Aziatische toon. De kaart is helemaal samengesteld door Wayne Kropman, de chef van Pastis. Samen met Michelle van Buuren is hij het concept gestart en Wayne is hierbij onder andere verantwoordelijk voor de menukaart. Volgens hem zitten de Franse klassiekers hem in zijn genen en dit laat hij terugkomen in de modern Franse kaart. Zo is er naast de klassieke steak tartare ook een Aziatische variant en is de tonijn bijvoorbeeld op smaak gebracht met miso en soja. Maar de klassieke surf & turf en een chateaubriand zijn ook terug te vinden op het menu. Naar mijn idee staat er voor ieder wat wils op de kaart. En daarbij was er nu ook een aparte menukaart met de summer specials.

En waar ik zelf ook nog heel blij van word is de gin kaart. Er zijn diverse soorten gin te bestellen, waaronder mijn favoriet: Bobby’s.

Voorgerecht

Als voorgerecht ging ik voor een van de summer specials, namelijk het buikspek met krab en mango. Dit gerechtje zag er niet alleen super lekker uit, het was ook echt heerlijk. Het vette spek, was een goede combinatie met de zoete mango, het zuurtje van de ingelegde komkommer en de lichte krab. Daarbij was het buikspek van zichzelf erg lekker gemarineerd.

Hoofdgerecht

Als hoofdgerecht ging ik voor een klassieker. De surf & turf met een halve kreeft en de lady steak. De kreeft was al helemaal schoongemaakt en dat vind ik echt fijn. Want als ik ergens slecht in ben, is het in het ontleden van een kreeft. Daarbij was het vlees mooi gaar en waren de groene groentes nog lekker stevig. Het enige wat ik zelf jammer vond was het servies. Ik was bij het voorgerecht echt zo blij met het fotogenieke bord en nu kreeg ik een wit bord met een randje en het logo. Heel Frans. Later zei Wayne ook dat dit echt de bedoeling is, omdat deze klassieker geen poespas nodig heeft en het gerecht gewoon is wat het is. Hier was eigenlijk wel wat voor te zeggen. Maar ik heb toch ook even een foto gemaakt van de tonijnsteak die Aimy had besteld, want haar bord was zo mooi opgemaakt. En mijn nichtje Elsje had buikspek als hoofdgerecht. Dit keer op een klassiekere manier bereid, maar ook zo mals. Ik heb van beide gerechten geproefd en vond ze ook erg lekker. Ik vind persoonlijk tonijnsteak zelf het lekkerst zonder poespas, maar de smaak was wel verrassend. Een keer iets anders.

Dessert

Als er ergens een kaasplankje op het menu staat, neem ik die eigenlijk altijd. En als ik in een Frans restaurant ga eten, dan al helemaal. Bij Pastis krijg je een plankje met 4 soorten kaas, een stuk krentewegge en mosterd. Ik was zelf even vergeten dat er mosterd bij zou zitten en dacht dat het tapenade was. De mosterd was namelijk heel donker van kleur en de smaak had iets weg van kalamata olijven. Heel apart, maar heel lekker.

Elsje had het dessert van de zomerkaart gekozen en dat zag er ook super lekker uit. Aardbeien met witte chocolade en een klein hoorntje. Het zag er super feestelijk uit. Van de cheesecake heb ik helaas geen foto, maar die was op een toffe manier geserveerd met losse elementen in een diep bord. Ruud noemde het een doe-het-zelf-cheesecake.

Wij hebben met z’n allen heerlijk gegeten en een leuke avond gehad. Je merkte wel dat wij één van de laatste gasten waren en dat de avond ten einde liep, want op het einde werd er wat haastiger gewerkt. Maar ik vond het super leuk dat Wayne (die ik zelf nog als klein menneke van de middelbare school ken) even de tijd nam, om te komen kletsen en we zijn over het algemeen prettig geholpen. Ik zal hier zéker nog vaker terugkomen.

Hier kun je Brasserie Pastis vinden: